Web Analytics Made Easy - Statcounter

همشهری آنلاین - مریم قاسمی: بیشتر وقت‌ها اسم بعضی از محله‌ها در یک روند تدریجی تاریخی انتخاب می‌شود و کسی در انتخاب آن نام بیشتر از دیگری دخیل نیست، یعنی گذر زمان خود به خود با اجتهادی بی‌نظیر برای یک محله نام انتخاب می‌کند. در طرف دیگر، بعضی محله‌ها نام‌های رسمی و اداری دارند، به این‌ترتیب که بعضی از آدم‌هایی که مسئولیتی در قبال انتخاب نام برای محله‌ها و کوچه‌ها و خیابان‌ها دارند، یک روز می‌نشینند دور هم و بنا به صلاح آن محله و با توجه به کارکرد یا شهرت آن در افواه برای محله‌ها اسم انتخاب می‌کنند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

قصه‌های خواندنی تهران را اینجا ببینید

اما نکته جالب توجه اینجاست که برخی دیگر از محله‌ها اسم‌هایی دارند که خود به خود از سوی مردم به آنها اعطا شده است. مثل درختانی که یک هم‌محلی برای رضای خدا داخل کوچه می‌کارد و بعدها به مرور زمان آن کوچه مثلاً به نام کوچه درختی خوانده و مشهور می‌شود. حکایت محله هزارآباد هم تقریباً مشابه همین چیزی است که در سطرهای بالا ذکر شد. به این معنی که دقیقاً معلوم نیست نام هزارآباد را چه کسی برای این محله انتخاب کرده است، منتها از هر کسی در محله سؤال کنید می‌گوید خود به خود هزارآباد به نام فعلی شهرت پیدا کرد. اگرچه همین آدم‌ها غالباً می‌دانند چرا این محله چنین اسمی دارد و چرا مثلاً به اسم پانصدآباد شهرت پیدا نکرده است. در ادامه این نوشته دلایل این نامگذاری خودجوش توضیح داده می‌شود.

روایت تازه‌ای از ساکنان هزارآباد

ماجرا از این قرار است که در ضلع شمال غربی منطقه ۱۸، در دل محله شمس‌آباد، خیابانی وجود دارد به نام شهیدانصاری و در این خیابان، خیابانی دیگر به نام هزارآباد هست که شهرتی فراگیر دارد. خیابان هزارآباد خیابانی عریض است که از فرط شهره بودن همه اهالی می‌توانند آن را با انگشت اشاره نشان بدهند و بگویند این خیابان هزارآباد است. چند فرد بومی برای ما تعریف کرده بودند که دلیل اصلی این نامگذاری تعداد زیاد وانت‌بارهای مزداهزاری است که توی تمام سوراخ‌سمبه‌های خیابان دیده می‌شود. من تلویحا روایت دوستانم را پذیرفته بودم، ولی تصور می‌کردم در این کار نوعی «صنعت اغراق» هم به چشم می‌خورد. برای همین تا پیش از اینکه برای تهیه این مطلب به محله یا خیابان هزارآباد مراجعه کنم و واقعیت ماجرا را به چشم خودم ببینم، ابدا باور نمی‌کردم توی یک محله به این کوچکی این همه مزداهزار وجود داشته باشد. کسی که برای نخستین بار پا به این خیابان می‌گذارد خیال می‌کند با یک راز فاش نشده طرف است. برای همین تلاش می‌کند مثل دن کیشوت یک تنه کمر به کشف این معمای مشکوک ببندد، اما با کمی بررسی و تحقیق متوجه می‌شود راز و معمایی در کار نیست، بلکه اتومبیل‌ها صورت بیرونی این وجه تسمیه هستند که خود به خود میان اهالی این خیابان یا محله شکل گرفته است.

نسل اول دستفروشان شهر چه‌ کسانی بودند؟

شاید باور نکردنی باشد، اما کلید این معما در اینجاست: اغلب اهالی این محله، به‌ویژه آنهایی که یک دستگاه وانت‌بار مزداهزار جلو منزلشان پارک شده است، از این وسیله نقلیه به‌عنوان محل کار سیار سود می‌برند. وانت‌بار برای اهالی این محله کاربری خاصی دارد که همه ما کم و بیش با آن آشناییم. به این‌ترتیب که صاحب اتومبیل پشت ماشینش را پر می‌کند از میوه و سبزیجات و دوره می‌افتد توی محله‌های اطراف. همه ما، شک ندارم همه ما، این تصویر را بارها دیده‌ایم: وانت‌بارهایی که عملاً کار دستفروشی انجام می‌دهند؛ یعنی می‌روند از چند تا خیابان پایین‌تر صیفی‌ و میوه به شکل عمده می‌خرند، می‌گذارند بالای وانتشان و با یک بلند گوی عهد بوق منسوخ‌شده دیگران را از بازار سیاری که ایجاد کرده‌اند مطلع می‌کنند. می‌بینید که موضوع پیچیده‌ای نیست، وانتی‌ها همان نسل اول دستفروشانی هستند که در دهه‌های ۶۰ و ۷۰ توی خیابان‌ها می‌چرخیدند و وقتی هنوز بازار میوه و تره‌باری به شکل منسجم و سازمان یافته وجود نداشت وظیفه تأمین مایحتاج روزانه خانواده‌ها را به عهده داشتند.

جریان زیرپوستی برای یک هویت صنفی تازه

در محله هزارآباد از هر ۱۰ نفر ۸ نفر از وجود چنین بازاری راضی‌اند و آن را یک مسیر میان‌بر برای تهیه مایحتاج روزانه خود می‌دانند. طبق روایت همین آدم‌ها، تأکید می‌کنم که من این موضوع را با گوش خودم شنیدم و با چشم خودم دیدم، صاحبان وانت‌بارها تعصبی مثال‌زدنی روی ماشین‌های خود دارند. این تعصب سفت و سخت و انعطاف‌ناپذیر من را یاد هواداران تیم‌های فوتبال می‌اندازد، طوری که آدم فکر می‌کند بعضی از آنها هویت اجتماعی‌شان را پشت وانت‌بارها تلمبار کرده‌اند. این حرف خیلی هم بیراه نیست، چراکه عملاً می‌شود به چشم دید جریان قوی این هویت اکتسابی اهالی این محله و رانندگان وانت‌بارها را به یک طبقه متمایز با دیگران تبدیل کرده است. آنها می‌دانند از زندگی و کار خود چه می‌خواهند و دیگران هم تلویحا متوجه شده‌اند که باید چه انتظاری از این دستفروشان متفاوت دهه نودی داشته باشند. البته ناگفته نگذاریم که بعضی از مردم خیابان‌های اطراف از وجود چنین جریانی شاکی هستند و سر و صدای آنها را نافی انتظارات خود از یک محله آرام تلقی می‌کنند. خب، شاید به آنها هم باید حق داد.

کد خبر 700025 برچسب‌ها تهران قدیم محله همشهری آنلاین هویت شهری تهران خودرو - ایرانی منطقه ۱۸

منبع: همشهری آنلاین

کلیدواژه: تهران قدیم محله همشهری آنلاین هویت شهری تهران خودرو ایرانی منطقه ۱۸ وانت بارها خود به خود محله ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.hamshahrionline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «همشهری آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۵۸۶۴۷۴۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

این مناطق تهران خانه‌های ارزان‌قیمت دارند

یکی از محله‌هایی که می‌توانید آپارتمانی ارزان‌قیمت و البته با متراژ پایین پیدا کنید، مبارک‌آباد بهشتی است. یک واحد ۶۶ متری دو خوابه در این محله با ۴ سال سن به قیمت یک میلیارد و ۹۴۷ میلیون تومان به فروش می‌رسد.

به گزارش اقتصادآنلاین، واحد دیگری در محله مسعودیه با متراژ ۴۳ متر، ۲۰ سال سن و یک اتاق خواب به قیمت دو میلیارد تومان معامله می‌شود.

یک آپارتمان ۷ ساله با زیربنای ۶۲ متر و یک اتاق خواب در محله حسن‌آباد، یک میلیارد و ۳۰۲ میلیون تومان می‌ارزد.

با سرمایه دو میلیارد و ۴۰۰ میلیون تومان می‌توانید در محله آذری صاحب یک واحد آپارتمان ۴۴ متری ۱۵ ساله شوید.

برای خرید یک واحد آپارتمان نوساز ۶۵ متری با دو اتاق خواب به بودجه‌ای حدود دو میلیارد و ۵۰۰ میلیون تومان نیاز دارید.

واحد دیگری با متراژ ۴۰ متر واقع در محله دولاب، دو میلیارد و ۲۸۰ میلیون تومان قیمت دارد.

در محله سلسبیل یک واحد ۲۱ ساله با متراژ ۴۰ متر به قیمت دو میلیارد و ۴۰۰ میلیون تومان معامله می‌شود.

آپارتمان دیگری در مولوی تهران با سنی حدود ۱۲ سال و زیربنای ۵۴ متر، دو میلیارد و ۱۶۰ میلیون تومان قیمت‌گذاری شده است.

یک آپارتمان نوساز ۴۲ متری در محله شهدای خلیج فارس به قیمت یک میلیارد و ۵۹۰ میلیون تومان فروخته می‌شود.

برای اطلاع از قیمت آپارتمان‌های دیگر جدولی را که در ادامه آماده کرده‌ایم بخوانید؛

قیمت آپارتمان در محله‌های ارزان‌قیمت تهران (اردیبهشت ۱۴۰۳)

دیگر خبرها

  • داغ شدن زمزمه‌های ورود اژدهای سرخ برای مهار ایران؛ اهرم فشار پکن کجاست؟
  • این مناطق تهران خانه‌های ارزان‌قیمت دارند
  • این مناطق تهران خانه‌های ارزان‌قیمت دارند + جدول
  • (عکس) قبرستان ممنوعه تهران، کجاست و مدیریت آن با چه کسانی است؟
  • «قبرستان ممنوعه تهران» کجاست و مدیریت آن با چه کسانی است؟ (+عکس‌)
  • (تصاویر) «قبرستان ممنوعه تهران» کجاست و مدیریت آن با کیست؟
  • (تصاویر) «قبرستان ممنوعه تهران» کجاست و مدیریت آن با چه کسانی است؟
  • تهران قدیم | «قبرستان ممنوعه تهران» کجاست و مدیریت آن با چه کسانی است؟ / عکس‌
  • شاهرخ‌خان در تهران دستگیر شد
  • دستگیری شاهرخ‌خان در تهران | ناگفته های شاهرخ خان در گفت و گو با همشهری آنلاین